MUZEUM FARMACJI

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)



fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)



fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)
 

SALA EKSPEDYCYJNA ZABYTKOWEJ APTEKI

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)
 

Na parterze kamienicy przy Kurzym Targu apteka działała od 700 lat. Zaraz po przekroczeniu progu Muzeum, zwiedzający trafiają do sali ekspedycyjnej, gdzie wydawano leki. Znajdują się tutaj zabytkowe meble, a także szereg surowców i narzędzi używanych w przeszłości do produkcji leków.

Aptekarze zdawali sobie sprawę z psychoterapeutycznego wpływu wnętrza na psychikę pacjentów i umiejętnie go stosowali. Stad wzięły się drewniane meble z półkami szczelnie wypełnionymi słoiczkami i buteleczkami z lekami – z jednej strony ocieplały wnętrze, a z drugiej przyciągały wzrok i ciekawość, odwracając w ten sposób myśli od złego samopoczucia.

Ekspozycja przybliża charakter dawnej apteki, gdzie sprzedawano nie tylko środki lecznicze, ale także kosmetyki, przyprawy, wypieki, wina, nalewki, miody i inne.
 

PRACOWNIA ALCHEMIKA

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)



fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)
 

W piwnicy znajduje się rekonstrukcja średniowiecznej pracowni alchemicznej. Choć alchemia kojarzy się z magią, przemianą metali nieszlachetnych w złoto, poszukiwaniem kamienia filozoficznego i eliksiru wiecznej młodości, należy jednak pamiętać, że arabskie al-kimya’ oznaczało zarówno to, co dziś rozumiemy pod pojęciem alchemii, jak i chemii. Chęć wyróżnienia i opisania składowych części, z których zbudowany jest świat, sprawiła, że alchemicy przyczynili się do rozwoju wiedzy i poznania sposobów wytwarzania tuszu, barwników, farb, kosmetyków, ceramiki i prochu strzelniczego a także do poznania procesów obróbki rud metali, destylacji, garbowania skór, produkcji szkła, przygotowania ekstraktów i nalewek.

Jako że alchemicy starali się poznać elementy, z których zbudowana jest rzeczywistość, tworzyli pierwsze tablice okresowe. Alchemia miała istotny wpływ na farmację, co potwierdza m.in. fakt, ze lekarze i aptekarze używali niekiedy tych samych co alchemicy symboli dla oznaczania składników w recepturach, czynności chemicznych, oznaczali nimi naczynia apteczne. Alchemicy przyczynili się do rozpowszechnienia chemii ogólnej i farmaceutycznej – udoskonalili metody oczyszczania ciał przez zastosowanie procesów takich jak destylacja, sublimacja i krystalizacja. W swoich doświadczeniach posługiwali się aparatami, które do dziś stosowane są w laboratoriach chemicznych, np. łaźniami wodnymi, kolbami destylacyjnymi, chłodnicami i odbieralnikami.
 

SPRZĘT DO PRZERÓBKI SUROWCÓW

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)
 

W pomieszczeniu zgromadzono ciężki sprzęt do obróbki surowców, m.in. różnego typu młyny do rozdrabniania surowców, w tym młynki walcowe (tzw. trójwalcówki), które rozcierają surowce pomiędzy trzema gładkimi walcami obracającymi się w przeciwnych kierunkach z różną prędkością. Służą one do produkcji maści, past i kremów.

Innym typem młyna jest młyn tarczowo-palcowy, w którym elementami roboczymi są dwie tarcze (ruchoma  i stała) ułożone względem siebie równolegle w płaszczyźnie pionowej. Na powierzchniach tarcz rozmieszczone są „palce” mielące wykonane ze stali bardzo odpornej na ścieranie, które po zamknięciu młyna zachodzą pomiędzy siebie.

W pomieszczeniu znajduje się także sieczkarka do ziół oraz różnego rodzaju prasy – wyciskarki służące do pozyskiwania soków (z owoców lub ziół) oraz olejów. Prezentowane są także sterylizatory, czyli hermetyczne zamykane zbiorniki służące do wyjaławiania sprzętu laboratoryjnego (przedmiotów szklanych, ceramicznych, metalowych) przez oddziaływanie wysoką temperaturą pod ciśnieniem, a także bębny drażerskie i mieszdało do maści.
 

LEK NATURALNY

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)
 

Sale na pierwszym piętrze poświęcone są lekowi naturalnemu. Znajdują się tutaj soki, wyciągi, ekstrakty i nalewki z surowców roślinnych, zestaw do produkcji leków homeopatycznych, a także szereg surowców naturalnych (roślinnych, zwierzęcych i mineralnych) do produkcji leków.

Znajduje się tutaj także rekonstrukcja gabinetu aptekarza, który połączony był z salą ekspedycyjną otworem w podłodze, który służył jako "domofon". W gablotach mieszczących się w gabinecie zgromadzono sprzęt uzywany w aptekach do XIX w.: tabletkarki, pigulnice, alembiki, moździerze metalowe i ceramiczne, kwarty, jak równiez różnego typu wagi (ręczne, szufladkowe, szafkowe).
 

LEK SYNETETYCZNY

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)

fot. by Andrzej Owczarek (Radio Wrocław)

Ekspozycja na drugim piętrze poświęcona jest lekom syntetycznym i półsyntetycznym oraz metodom ich produkcji. Początki leków syntetycznych związane są z rozwojem chemii i odkryciem sztucznych barwników w połowie XIX w. Jednym z pierwszych leków syntetycznych była aspiryna. Choć włoscy naukowcy wyekstraktowali salicynę (aktywny składnik aspiryny) z kory wierzbowej już w 1826 r. Do momenu jej opatentowania w 1900 r. i wpisania Aspiryny do Księgi Rekordów Guinnessa sporo się działo. Dziejom tego i innych środków syntetycznych towarzyszyły historie niezwykłych naukowców.

Ponadto na wystawie zobaczyć można aparaturę analityczną i pomiarową a także kolekcję opakowań po lekach z I poł. XX w.
 

SALA ARABSKA